Wdzięczność, dobro, miłość to motywy przewodnie tegorocznego świątecznego spotkania przygotowanego przez klasę IpreDP. Aula stała się przestrzenią spotkania przeszłości i teraźniejszości. W baśniowej aurze „Królowej Śniegu”.H.Ch.Andersena, słuchając mądrych wierszy Profesora Michała Barańskiego, odbyliśmy niezwykłą podróż. Wędrówka Gerdy w poszukiwaniu Kaja stała się pretekstem do wspomnienia nauczycieli naszej szkoły, którzy odeszli. Patrząc na bardzo stare i nowsze fotografie z kroniki szkolnej, słuchaliśmy „Kolędę dl nieobecnych ”, wierząc, że „Że gdziekolwiek są, dobrze im jest, bo są z nami choć w innej postaci”. Z wielkim wzruszenie posłuchaliśmy wspomnień Pani Dyrektor Oksany Citak, Profesor Moniki Żeromskiej-Ciesielskiej, Pani Wicedyrektor Małgorzaty Simm o zmarłych nauczycielach m.in. o Profesor Marcie Gąsiorowskiej, Profesor Stefanii Wilusz czy Profesor Teresie Bogumiłło. Następnie pokazując, że uczniowie naszej szkoły czynią dobro nie tylko od święta, wspominaliśmy, oglądając prezentację, wszystkie działania, jakie podejmowaliśmy na rzecz innych, potrzebujących.
Piękna baśniowa scenografia, śliczny śpiew chóru szkolnego i przede wszystkim słowa wiersza profesora Barańskiego:
Jeśli już chcesz mi dać jakiś świat w prezencie
Nie owijaj go w bawełnę ani w choćby najszczersze złoto
Daj mi po prostu siebie w duszy na przechowanie
Wystarczy mi samo święto, a w święcie
Niech będzie więcej nieba niż zwykle na ziemi
Prezentem niech będzie święto, a nie jego opakowanie
Pokazały nam, że w świątecznym pośpiechu, szale zakupów tracimy to ,co najważniejsze-bliskość, dobro, wdzięczność, dlatego my daliśmy sobie „Świat w prezencie”, bo taki tytuł, podobnie jak wiersz profesora Barańskiego miało nasze przedstawienie. Na zakończenie wszyscy obecni w auli przedstawienie nauczyciele zaśpiewali kolędę, ale nie był to koniec niespodzianek.
Profesor Michał Barański ulegając podczas prób magii auli, napisał piękny wiersz, poświęcony temu niezwykłemu miejscu. Był to dla nas wzruszający prezent. Wiersz poświęcony również auli przed laty napisała Profesor Marta Gasiorowska.
Ze sceny wybrzmiały słowa:
AULA
W samym środku, chociaż jednak trochę z boku
W sercu, z prawej, ale trochę z lewej strony
Na początku, a szczególnie w końcu roku
Jest świat baśni z korytarzy wydzielony
Wszystkie kroki tam prowadzą i pomysły
Czas przyspiesza w niej, to znów spowalnia
Tu ucztują szóste oraz siódme zmysły
Drzemią puenty, bo dla puent tu aura idealna
Zimno tu, lecz jednocześnie ciepło w duszy
Bywa ciemno, ale są od światła specjaliści
Cicho, ale już po chwili ciszę kruszy
Śpiew i smyczek, po muzykę tu przyszliśmy
Po muzykę i po teatr, uroczystość
Po wrażenia, jakich nigdzie indziej nie ma
Magię chwili, piękno słowa, romantyczność
Prawdę o nas i o prawdzie tej poemat
W środku miasta, nieopodal parku Sobieskiego
Jest jedynka, która świata się nie lęka
Bo ma Aulę swoją u Paderewskiego
Aulę Marty, azyl święta oraz piękna
Wiersz odczytały organizatorki uroczystości Profesorki : Alicja Urbańska, Adriana Gawlik, Anna Walendzik , Magdalena Ilnicka-Janczak oraz autor Profesor Michał Barański.
Bardzo dziękujemy za wzruszające chwile klasie IpreDP, chórowi szkolnemu oraz obsłudze technicznej.
Tekst: Magdalena Ilnicka – Janczak
Zdjęcia: Michał Barański
