Jesteśmy w pociągu, wracamy z Wrocławia. Kamila, Michał i Szymon rozmawiają o tym jak dopracować swój projekt naukowy by za rok trafić do etapu ogólnopolskiego. Za nimi ciężki dzień, od rana prezentowali wyniki swoich badań. Pracownicy naukowi uniwersytetów i politechnik z zaciekawieniem słuchali, dopytywali, gratulowali. Psychologiczny projekt naszych uczniów otoczony był podnośnikami, polimerami, rozwiązaniami software’owymi i innymi efektami prac ścisłych umysłów. Wśród 32 stanowisk znalazły się tylko 3 projekty społeczne.
Podczas całego dnia panowała atmosfera dzielenia się pasją, oglądania, zaciekawienia. Dzięki temu, że nikt nie wchodził na scenę, uczestnicy byli blisko siebie, mogli nawiązać relacje z zainteresowanymi ich projektami. Każdy usłyszał zdanie jurorów, obserwatorów, współuczestników.
Dla mnie najważniejsze było sprawdzenie siebie i konfrontacja z jury w skład którego wchodzili specjaliści z różnych dziedzin, jednak nie było wśród nich psychologów. Istotne było również podejście naszego opiekuna, który zrezygnował z tradycyjnych metod podbudowywania podopiecznych na rzecz tego, żebyśmy samodzielnie wszystkiego doświadczyli.
Kamila Marciniak
Dla mnie najważniejsze było nowe doświadczenie z prezentacją. Co chwilę powtarzaliśmy praktycznie te same treści przed innymi ludźmi, za każdym razem inaczej.
Michał Podrzycki
Zapraszamy młodych naukowców do udziału w przyszłorocznej edycji konkursu.
Tegorocznymi uczestnikami konkursu byli:
Kamila Marciniak
Michał Podrzycki
Szymon Błaszczyk
